اسید آمینه متیونین در تغذیه طیور

حیوانات همانند گیاهان, پروتئین هایی را که دارای بیست و دو اسید آمینه هستند را می سازند. اما بر عکس گیاهان , حیوانات قادر نیستند تمام اسید های آمینه را بسازند. اسید های آمینه ای که در بدن حیوانات ساخته نمی شود باید از طریق غذا تامین شود . از این رو اسید های آمینه ضروری نام دارند . اسید های آمینه ای که توسط حیوان ساخته می شوند , اسید های آمینه غیر ضروری نامیده می شوند . در بین اسیدهای آمینه غیر ضروری , برخی به اندازه ای ساخته نمی شوند که حداکثر رشد را تضمین کنند , بنا بر این باید توسط غذا تامین شود . بر اساس توانایی پرنده برای محدودیت یا عدم محدودیت در ساخت , اسید های آمینه ضروری را می توان به سه گروه دسته بندی کرد :

۱) لیزین و ترئونین که ماده واسطه پیش ساز نداشته و صد درصد مقدار مورد نیاز آنها باید توسط جیره ای که داده می شود تامین شود .

۲) لوسین , ایزولوسین و والین که می توانند توسط متابولیت های پیش ساز ساخته شوند , اما تولید آنها بسیار محدود بوده و ممکن لست ۲ تا ۵ درصد نیاز را تامین کنند .

۳) آرژنین و هیستیدین نیز می توانند از مواد حد واسط طی سوخت و ساز عمومی ساخته شوند . ساخت اینها نیز محدود بوده و تحت شرایط غیر معمول ممکن است ۵ تا ۸ درصد نیاز باشد . اسید های آمینه نیمه ضروری می توانند از سایر اسید های آمینه ضروری ساخته شوند . سیستئین از متیونین مشتق شده و تیروزین از سوخت و ساز فنیل آلانین بدست می آید . متیونین به آدنوزیل متیونین و سپس به همو سیستئین و نهایتا به سیستئین تبدیل می شود . تیروزین از هیدروکسیلاسیون مستقیم فنیل آلانین نیز ساخته می شود .

                                      فهرست اسید های آمینه ضروری و غیره ضروری

متيونين نقش­ های متابوليکي عمده­ اي در طیور دارد

اما مصرف بيش از حد و يا کمبود آن بر عملکردهای مختلف و کيفيت گوشت جوجه­ هاي گوشتي طیور تاثير مي­ گذارد. مطالعات اخير نشان داد که کمبود متيونين در جیره غذايي طیور به طور معني­ داري باعث مهار رشد جوجه­ هاي گوشتي طیور در مقايسه با کمبود سایر اسيدهای آمينه ضروري مي­ شود،  این در حالي است که مصرف بيش از حد متيونين، باعث کاهش وزن بدن مرغ می­ گردد. مصرف ناکافي متيونين در جیره غذايي، باعث عدم توازن سنتز پروتئين در عضلات اسکلتي و همچنين باعث کاهش رشد طیور می ­گردد. میزان متيونين عضلات طیور در ابتدا کاهش يافته و پس از آن به تدريج افزايش می­ یابد. محققان نشان دادند که کمبود متیونین در کنسانتره مرغی و در نهایت در جیره طیور باعث کمبود کارنيتين شده و در نتیجه آن، در متابوليسم انرژي و عملکرد غشاء و فرآيندهاي غشايي اختلال ایجاد می ­شود. در اين راستا، برخي از تحقيقات نشان داده اند که مصرف مکمل کارنيتين جیره غذايي طیور مي­تواند نیازمندی­ های متیونین را افزایش دهد. جیره غذايي با متيونين ناکافي کنسانتره ممکن است باعث ايجاد کبد چرب و افزايش میزان کلسترول سرم خون شود. تحقيقات کافي در مورد اثرات اسيد هاي آمينه گوگرد­دار در جیره غذايي جوجه­هاي گوشتي طیور  بر ليپو پروتئين­هاي خون وجود ندارد، اما در بسياري از مطالعات، ارتباط بين سطوح پايين ليپوپروتئين ­های با چگالي بالا و خطر ابتلا به بيماري تصلب شرایین در طیورگزارش شده است. کمبود شديد يا مزمن برخي از مواد مغذي، باعث اختلال در پاسخ­ های ايمني و حساسيت به بيماري­هاي عفوني در طیور مي­گردد. کمبود متيونين کنسانتره مرغی و به طور کلی طیوری مي­تواند موجب آسيب و تغييرات فراساختاري در تيموس، کاهش جمعيت لنفوسیت­هاي T، کاهش غلظت اينترلوکين-2 در سرم خون و افزایش میزان مرگ سلولی شود. متيونين بيش از حد در جیره غذايي طیور می ­تواند موجب تصلب شرایین(سفت شدن ديواره آئورت، رسوب چربي و کلسیمی شدن) گردد. همچنين مطالعات نشان مي­ دهد که تغذیه بيش از حد متيونين می­تواند باعث اختلال در بهره­ وري از ترئونين جیره طیور شود.کارو و همکاران مشاهده کردند که در جوجه­ هاي تغذيه شده با جيره حاوي 3.85 برابر متيونين بيشتر از نياز، از 10 تا 24 روزگی میزان اضافه وزن و مصرف خوراک به ترتیب 21 و 16 درصد کاهش می یابد.

متیونین و عملکرد:

در حال حاضر هدف از پرورش طیور تجاری، رسیدن به بالاترین وزن نهایی و حداکثر تولید پرنده (گوشت یا تخم مرغ) به ازای هر واحد مصرف خوراک می­باشد. جیره­نویسی در طیور عمدتاً براساس شاخص ­های تولیدی مثل رشد، تولید تخم مرغ و بازده مصرف خوراک انجام می­ گیرد. محققان در سال­ های گذشته اثرات سطوح مختلفی از مکمل متیونین را بر روی عملکرد پرندگان و طیور گوشتی بررسی کرده ­اند. گزارشات نشان می دهند که افزایش سطح متیونین جیره طیور تا مقادیر بهینه، باعث بهبود میزان اضافه وزن در جوجه ­های گوشتی طیور می­ گردد. همچنین گزارشاتی بیان کردند که کمبود متيونين کنسانتره باعث افت اضافه وزن بدن، مصرف غذا و بهره­وري از مواد غذايي مورد استفاده مي­ شود. در مطالعات مختلفي نشان داده شده است که نسبت اضافه وزن روزانه بدن به مصرف خوراک روزانه طیور به طور معني ­داري در کمبود متيونين کاهش يافته است. کمترين سطح متيونين کنسانتره منجر به ضريب تبديل غذايي بالاتري نسبت به سطوح ديگر، و سطوح متيونين زير 49/0 درصد تاثير منفي بر ضریب تبدیل غذایی گذاشته است . بهبود در ضريب تبديل غذايي طیور در بالاترين سطح متيونين کنسانتره گزارش شده است که نشان دهنده افزایش بازده خوراک به دليل افزايش کارايي در متابوليسم انرژي و پروتئين که در توافق با برخي از مطالعات است. بهبود بهره ­وري انرژي در پرندگان در سطوح متيونين کنسانتره بالاتر مطرح شده، با توجه به اين واقعيت که همراه با کاهش همزمان چربي، انرژي بيشتري با پروتئين حفظ شده است. در مطالعات زیادی نشان داده شده است که با افزايش متيونين جيره، بیش از ميزان پيشنهادي کمیته NRC، تاثیرات معني ­داري بر افزايش مصرف خوراک و افزايش وزن بدن و بهبود راندمان بازده مصرف غذا در جوجه­ ها در طول دوره دارد. در جوجه­ ها توسعه اندام لنفاوي تحت تاثير اسيدهاي آمينه غذايي از جمله متيونين قرار گرفته است. این به خوبي شناخته شده که طحال و تیموس و بورس فابریسیوس جزء مهمی از ارگان­ های ايمني محيطي است و نقش مهمي در سيستم دفاعي بدن ايفا مي­ کنند. در مطالعات متعددی نشان داده شده است که وزن و وزن نسبي طحال و تیموس و بورس فابریسیوس در کمبود متيونين کاهش يافته اند، که همراه با آپوپتوز لنفوسيت ­ها در بافت­های آن­ها است. استفاده از مکملDL - متيونين و يا متيونين گياهي به طور معني ­داري میزان پروتئين کبد را افزایش و چربي آن را کاهش می دهد. کاهش چربي کبد را مي­توان به فعاليت چربي­ سوزي متيونين مرتبط دانست. هيچ تاثیر معني­ داري در نتیجه تغذیه جیره­ هایی حاوی سطوح متيونين بيش از توصيه  NRCبر درصد وزن ران مشاهده نشده، اما تغذیه این سطوح از اسیدهای آمینه متیونین باعث افزايش وزن، افزایش گوشت سينه، بهبود ضريب تبديل خوراک، افزایش بازده لاشه و کاهش چربي محوطه بطنی شد. در مطالعه بویه، وزن چربي محوطه بطنی، قلب و کبد در نتیجه مکمل ليزين و متيونين بيش از توصيه­ های NRC (1994) تحت تاثير قرار گرفت، به طوري که کاهش حدود 50 درصد چربي بطنی در بالاترين سطح ليزين و متيونين در مقايسه با گروه شاهد مشاهده شد، که اين نتيجه را مي­توان با توجه به اثرات چربی سوزی متيونين و بهبود عملکرد رشد توجیه نمود. متيونين در تحريک لوزالمعده براي ترشح بيشتر انسولين در طیور نقش دارد. انسولين در طيور در مقایسه با پستانداران يک هورمون ضد ليپوليتيک نيست، و بر خلاف انتظار، م ي­تواند باعث حفظ ذخایر آمینولیپیدهای خون و کمک به سنتز پروتئين کند. علاوه بر اين، شکي نيست که تولید گوشت سينه، بخش عمده ­اي از سنتز پروتئين در بدن بوده که متیونین هم با دخالت در ساختمان پروتئین­ ها و هم با تحریک ترشحات هورمونی باعث بهبود رشد عضله سینه جوجه ­های گوشتی طیور می­ شود. همچنین متیونین با تحریک سنتز کارنيتين باعث افزايش غلظت کارنيتين در عضلات و کبد شده، که منجر به افزايش فعاليت آنزیم کارنيتين استيل ترانسفراز و سرعت بخشيدن به حمل و نقل استيل کوآ از ميتوکندري به سيتوزول می­ شود. استيل کوآ منبع اتم کربن برای سنتز کلسترول می­باشد. از طرفی مشخص شده است که متیونین با تحریک سنتز انسولين آنزيم تأثیر افزاینده بر فعالیت آنزیم HMG-COA-3 ردوکتاز داشته و به سنتز کلسترول کمک می­کند. در نتيجه سطح بالای لایزین و متیونین با افزايش معني­ دار در میزان کلسترول،LDL  وHDL  خون همراه هستند. متيونين کنسانتره با تحريک متابولیسم اسيدهاي چرب از طريق سنتز کارنيتين، می­ تواند ميزان چربي لاشه طیور را کاهش دهد. همچنین مشخص شده است که با کمبود متيونين کنسانتره مرغی، بزرگ شدن وزن نسبي کبد به دلیل تجمع چربي وجود داشته است. مکمل متيونين باعث کاهش چربي لاشه می شود. در حالی که درصد وزن عضله سينه در پاسخ به سطح متیونین جیره به طور معنی­ داری افزایش یافت.

اسید آمینه متیونین به عنوان اولین اسید آمینه محدود کننده در جیره های بر پایه ذرت و سویا با واسطه در چند فاکتور بر روی سنتز پروتئین تاثیر مثبت دارد. 

از جمله این فاکتورها می توان اثر متیونین بر بیان ژن های مربوط به رشد ، بیان موثر mRNA در کبد و افزایش سطح IGF-I در گردش را نام برد.

راندمان استفاده از اسیدهای آمینه :

به نظر می رسد متیونین به اضافه سیستئین با راندمان ۶۰ تا ۷۰ درصد در بافتها ذخیره میشوند. لیزین راندمان بالاتری دارد که حدود ۷۵ درصد است. بهترین راندمان مربوط به والین است که در نیمچه‌‌های لگهورن سفید حدود ۸۰ درصد در پروتئین لاشه و پر وجود دارد. این ارقام نمایانگر دخالت متیونین و سیستئین در اثر اعمال بدن غیر از ساخته شدن بافتها است. از طرفی والین در اعمالی غیر از تشکیل پروتئین بافتها دخالت ندارد.

نحوه انتقال اسیدهای آمینه در دستگاه گوارش :

سه مکانیسم مجزا برای انتقال اسیدهای آمینه در مخاط روده مشخص شده است. سیستمی مخصوص اسیدهای آمینه خنثی است، سیستم دوم برای آرژنین، لیزین و سایر اسیدهای آمینه بازی و همچنین سیستئسین است. سیستم انتقال سوم مخصوص اسیدهای آمینه اسیدی است، گرچه برای انتقال اسید اسپارتیک و اسید گلوتامیک انتقال فعالی مشخص نشده است، به نظر می رسد که برای جذب آنها سیستم خاصی وجود دارد. ظاهراً در این سیستمها بین اسیدهای آمینه برای انتقال رقابتی وجود دارد. در حیوان ازدیاد برخی اسیدهای آمینه ممکن است در محل جذب سایر اسیدهای آمینه که دارای سیستم انتقال مشابهی هستند مؤثر باشند. سطح جذب در روده کوچک وسیع است و غلظت اسیدهای آمینه موجود در جیره ضمن عبور غذا به قسمت تحتانی دستگاه گوارش به علت جذب آنها کاهش می یابد. جذب مجدد اسیدهای آمینه از لوله‌‌های ادراری به خاطر وجود مقدار بسیار اندک اسیدهای آمینه در ادرار، دارای بازدهی کاملی است.

انتقال اسیدهای آمینه به داخل سلولها :

به نظر می رسد دو محل واسطه در دیواره سلولی وجود دارد و هنگامی که بین زوجهای اسید آمینه رقابت معینی وجود داشته باشد بعضی از نسبتهای ترکیبی به جذب دو اسید آمینه کمک میکند. برای مثال متیونین میتواند به عنوان یک واسطه سایر اسیدهای آمینه از جمله لوسین و اسیدهای آمینه مشابه را که خنثی هستند عبور دهد.

به وضوح روشن است که تعدادی از اسیدهای آمینه با کاتیونهای چند ظرفیتی متصل میشوند. شواهد معتبری وجود دارد که مؤید عبور یونهای فلزی از غشای سلول به کمک این اتصال است.

اثر ازدیاد اسیدهای آمینه در جیره :

گاهی در شرایط خاصی ممکن است افزودن مقدار ناچیزی از یک اسیدآمینه باعث کاهش رشد جوجه‌‌ها شود، Harper اثر این گونه اسیدهای آمینه را به سه صورت، نامتعادلی اسیدهای آمینه، رقابت اسیدآمینه‌‌ای و مسمومیت اسیدآمینه‌‌ای مشخص کرده است. حالت نامتعادلی اسیدآمینه‌‌ای زمانی بخوبی مشخص میگردد که از یک جیره کم پروتئین استفاده گردد. در این شرایط ، وقتی اسیدآمینه‌‌ای که از نظر محدودیت در رشد در درجه دوم قرار داشته باشد، به جیره افزوده شود سبب کاهش رشد می شود و این کاهش رشد با افزودن دومین اسیدآمینه محدود کننده رشد برطرف می شود. کاهش رشد به دلیل عدم تعادل اسیدآمینه‌‌ای بخوبی مشخص نیست، اما به هر حال به نظر می رسد که از بعضی جهات با کنترل مصرف غذا در ارتباط باشد. در اغلب اوقات ممکن است با تغذیه اجباری ، تزریق انسولین یا نگهداری حیوان در هوای سرد اثرات عدم تعادل اسیدهای آمینه از بین برود. هنگامیکه جیره حاوی مقدار حاشیه‌‌ای از ترئونین باشد ازدیاد سرین منجر به کاهش رشدی می شود که میتواند با افزودن مقدار بیشتری از ترئونین برطرف شود. ازدیاد سرین فعالیت ترئونین د-هیدروژناز و ترئونین آلدولاز را افزایش میدهد. اما به نظر میرشد قسمت اعظمی از کاهش رشد به مصرف غذا که از خصوصیات سایر نامتعادلیهای اسیدامینه‌‌ای است مرطبت باشد. همچنین دیویس و آوستیک نشان داده‌‌اند زمانیکه به جوجه های تغذیه شده با جیره‌‌های کم ترئونین، تریپتوفان یا سایر اسیدآمینه بازی منشعب خورانده شود نامتعادلی ترئونین حاصل می شود. رقابت اسیدآمینه‌‌ای با نامتعادلی آنها فرق میکند، در حالیکه کاهش رشد ناشی از نامتعادلی یک اسیدآمینه باشد ممکن است با اولین اسیدآمینه محدود کننده رشد برطرف شود. در حالت رقابت کاهش رشد ناشی از ازدیاد یک اسیدآمینه ساده با افزودن اسیدآمینه ای که از نظر ساختمانی مشابه با آن اسیدآمینه است، برطرف شود. زیادی لوسین سبب کاهش رشد میگردد، مگر اینکه ایزولوسین و والین به جیره اضافه شود. همچنین ازدیاد والین با ایزولوسین رشد را به شدت کاهش میدهد و مصرف بیشتر لوسین در جیرت این اثرات را از بین میبردرقابت بین لیزین و آرژنین برای پرندگان از اهمیت ویژه‌‌ای برخوردار است. افزایش لیزین در جیره نیاز به آرژنین را به شدت افزایش میدهد. نسبت لیزین به آرژنین قبل از اینکه افزایش مقدار جزئی لیزین نتواند رشد را کاهش دهد نمیتواند بیشتر از ۲/۱ به ۱ باشد. جیره‌‌های حاوی کازئین بعنوان یک منبع پروتئینی برای جوجه‌‌های جوان نسبت سرین به آرژنین ۲به۱ را داراست. احتیاج به آرژنین در جیره‌‌های حاوی کازئین بیشتر از جیره‌‌های حاوی منابع پروتئینی کم لیزین است. مازاد آرژنین بجز در مواقعی که کمبود لیزین وجود دارد تاثیری در نیاز به لیزین ندارد. احتمالا به دلیل پائین بودن سوخت و ساز لیزین غلظت آن در پلاسما و مایع میان بافتی افزایش می یابد. آرژنین به این شدت تجمع نمی یابد و به نظر می رسد سریعا توسط جوجه‌‌ها تجزیه شود. ممکن است نیاز این امر عاملی در تاثیر ناچیز آرژنین در سوخت و ساز لیزین به حساب آید. به نظر می رسد مصرف بیش از حد بعضی از اسیدهای آمینه سمی باشد. این سمیت (تا اندازه‌‌ای ولی نه بطور کامل) با افزودن بعضی اسیدهای آمینه دیگر بر طرف می شود. بخصوص متیونین در مقیاص بالا نقصان دهنده رشد است. تیروزین، فنیل آلانین، تریپتوفان و هیستیدین اگر از حد ۲ تا ۴ درصد بیشتر باشند سمی خواهند بود. در صورتی که جیره از نیاسین یا اسیدفولیک فقیر باشد گلایسین برای جوجه‌‌ها سمی است. با تا‌‌مین این کوفاکتورهای موثر در سوخت و ساز گلیسین جوجه‌‌ها میتوانند مقادیر بالاتری از گلیسین را تحمل کنند. اثرات زیان آور اسیدآمینه‌‌ای بیشتر در جریان تحقیق در مورد احتیاجات اسیدآمینه‌‌ای یا تنظیم جیره‌‌های خاص مشاهده میگردد. اما در شرایط معمولی و عملی بیشتر با شکل کمبودهای اسیدهای آمینه مواجه هستند.

برخی از اسیدهای آمینه می توانند بطور کامل و یا تا حدودی به ویتامین های ویژه تبدیل شوند. مادامی که گروه متیل توسط متیونین (یا بتائین) تامین شود، کولین می تواند از منومتیل اتانول آین یا دی متیل اتانول آمین ساخته شود. در مقایسه یا ساخت کولین در پستانداران، این فرآیند یا دی متیل انول آمین ساخته شود. در مقایسه با ساخت کولین در پستانداران، این فرآیند در پرندگان بازدهی خوبی نداشته و تحت شرایط تغذیه ای ویژه ای ساخت کولین برای پرندگان اهمیت می یابد. کولین می تواند برای بیوسنتز متیونین از هموسیستئین ، گروه متیل خود را بدهد، اگرچه این فرآیند در مقایسه با نیاز پرنده به مقادیر زیاد متیونین بازدهی بسیار کمی دارد.

اسید متیونین :

پروتئینها ، زنجیره‌های خطی یا پلیمرهایی هستند که از ترکیب اسیدهای آمینه حاصل می‌شوند. اسید آمینه‌ها ، حروف الفبایی پروتئینها را تشکیل می‌دهند و چون امکانات بالقوه نامحدودی در طرز توالی و طول زنجیره اسید آمینه‌ها در تولید پروتئینها وجود دارد، از اینرو انواع بی‌شماری از پروتئینها نیز می‌توانند وجود داشته باشند.

اختلاف هر اسید با سایر اسیدهای آمینه ، در زنجیره جانبی هر یک از اسیدهای آمینه است. اسیدهای آمینه در آغاز تشکیل زمین ، به همراه سایر مواد آلی پیدا شدند. اسیدهای آمینه‌ای که در حضور پرتوهای فرابنفش بوجود آمدند، گوناگونی بسیار داشته‌اند. اما به دلایلی ناشناخته تنها بیست اسید آمینه ، آن هم از نوع L ، در یاخته زنده کاربرد پیدا کرد.

هر اسید آمینه ، از یک کربن نامتقارن به نام کربن آلفا تشکیل یافته است که با چهار گروه مختلف کربوکسیل (COOH) اتم هیدروژن ، گروه آمینه بازی (NH2-) و یک زنجیره غیر جانبی (R-) پیوند برقرار می‌کند. ریشه R ممکن است یک زنجیره کربنی و یا یک حلقه کربنی باشد. عوامل دیگری مانند الکل ، آمین ، کربوکسیل و نیز گوگرد می‌توانند در ساختمان ریشه R شرکت کنند. زنجیره جانبی خود چندین اتم کربن دارد و آنها را به ترتیبی که از کربن آلفا ، فاصله می‌گیرند، با حروف بتا (β) ، گاما (γ) و دلتا (δ) نشان می‌دهند.

اگر در حالی که عامل COOH روی کربن آلفا قرار داد عامل NH2 روی کربنهایی غیر آلفا قرار گیرد. نوع اسید آمینه به β ، γ یا δ تغییر خواهد کرد. اسیدهای آمینه آزاد به مقدار بسیار ناچیز در سلولها وجود دارند. بیشتر اسیدهای آمینه آلفا در سنتز پروتئین شرکت می‌کنند، در صورتی که اسیدهای آمینه بتا ، گاما و دلتا واسطه‌های شیمیایی هستند. بیشتر اسیدهای آمینه در PH هفت به صورت دو قطبی در می‌آیند یعنی گروه NH2 پروتون می‌گیرد و گروه COOH هیدروژن خود را از دست می‌دهد و به صورت –COO- در می‌آید.

استرس گرمایی و متیونین:

استرس گرمایی باعث کاهش اشتها ، افزایش ضریب تبدیل، کم شدن فعالیت ، آلکالوز تنفسی و در نهایت کاهش بازده طیور می‌شود.

متیونین بهترین منبع متیونین در شرایط استرس حرارتی است. جذب  متیونین از طریق انتشار غیرفعال است بنابراین تحت تاثیر استرس حرارتی قرار نمی‌گیرد. درصورتیکه تحقیقات جدید نشان می‌دهد جذب ِمتیونین پودر در پرندگانی که در‌معرض‌استرس حرارتی قرارگرفته‌اند با راندمان کمتری انجام می‌شود و به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد.

استفاده از  متیونین در دوره استرس حرارتی باعث رشد بیشتر، ضریب تبدیل غذایی بهتر و مرگ و میر‌کمتر می‌شود.

متیونین به عنوان یک اسید ارگانیک تخصصی و یک ماده ضد باکتری در خوراک وجود دارد.  متیونین علاوه بر منبع متیونین مایع به عنوان یک اسید ارگانیک نیز شناخته شده است امروزه تاثیر اسید‌های‌ارگانیک بر افزایش کار‌آیی و بازده مواد غذایی ثابت شده است.

اسیدهای ارگانیک از راه های مختلفی مانند افزایش فعالیت آنزیم پپسین ، افزایش ماندگاری غذا در معده و جلوگیری از رشد و تکثیر باکتری های بیماری‌ زا در خوراک باعث بهبود بازده خوراک می‌شوند.

از‌جمله اسیدهای ارگانیک تخصصی و متداول اسید فرمیک است. نمودار زیر مقایسه عملکرد اسید فرمیک و  متیونین را به عنوان دو اسید ارگانیک بر روی سالمونلا نشان می‌دهد. همانطور‌که ملاحظه می‌شود اثر ضد باکتری  متیونین بر روی سالمونلا بیشتر از اسید فرمیک می‌باشد.

متیونین به عنوان بازدارنده رشد قارچها در خوراک :

بسته به شرایط نگهداری و ذخیره خوراک ، هیچ تضمینی وجود ندارد که خوراک با کیفیت بالا ، ویژگیهای خود را تا زمانی‌که به مصرف می‌رسد حفظ کند. یکی از عواملی که باعث بروز مشکلات متعدد و افت کیفیت می‌شود‌ رشد قارچها است . تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که  متیونین روی رشد قارچها در خوراک اثر بازدارنده دارد.طبق آزمایشات انجام شده ، در شرایط رطوبتی متفاوت (خوراک با ۲% ، ۴% و ۶% رطوبت اضافی) در تمام موارد  متیونین باعث کاهش رشد قارچها شده است.

متیونین و درمان سنگهای ادراری طیور :

طبق تحقیقی که در دانشگاه پنسیلوانیا درباره اثر  متیونین بر روی اسیدی کردن ادرار و درمان سنگهای ادراری انجام شده است، افزودن ۶/۰ درصد  متیونین به خوراک، بدون اینکه باعث اسیدوز شده یا عارضه جانبی افزایش ادرار اتفاق بیفتد ، به طور معنا داری باعث اسیدی شدن ادرار ، حل شدن سنگهای ادراری و دفع کلسیم اضافی می‌شود. زمانی‌که نقرس در گله تشخیص داده می‌شود، معمولاً گله دچار ضایعات برگشت ناپذیر‌کلیه شده است . استفاده از  متیونین و اسیدی کردن ادرار کمک می‌کند تا تعدادی از طیور با وجود عملکرد ناقص کلیه زنده بمانند و تلفات کاهش پیدا‌کند.

متیونین و کاهش گاز آمونیاک در سالن و کاهش رطوبت بستر :

متیونین هنگام متابولیسم نیتروژن اضافی بدن طیور را به مصرف ساخت متیونین می‌رساند بنابراین میزان اوره دفعی پایین می‌آید و در نتیجه از میزان گاز آمونیاک سالن کاسته می‌شود. از آنجاییکه میزان نیتروژن دفعی در متابولیسم متیونین پودر افزایش پیدا می‌کند، کلیه مجبور به دفع آب بیشتر برای دفع این نیتروژن می‌شود که در نهایت منجر به افزایش رطوبت بستر می‌گردد .با استفاده از  متیونین رطوبت بستر تا ۱۲ درصد کاهش پیدا می‌کند.

منبع متیونین در نشخوار‌کنندگان :

از متیونین پودر در نشخوارکنندگان نمی‌توان به عنوان مکمل استفاده کرد زیرا در اثر تجزیه میکروبی در شکمبه از بین‌می‌رود. طبق تحقیقات انجام شده بر خلاف متیونین پودر که تحت تجزیه میکروارگانیسمی شکمبه از بین می‌رود  متیونین لااقل ۴۰% خاصیت عبوری از شکمبه دارد و ۱۷-۱۰ ساعت زودتر از متیونین پودر از شکمبه عبور می‌کند.

با استفاده از  متیونین به عنوان منبع مایع متیونین ، می‌توان جیره با کیفیت بالاتر و هزینه کمتر ساخت و کمیت و کیفیت شیر را هم ارتقا داد.

جذب  متیونین علاوه بر روده کوچک از طریق شکمبه و شیردان هم انجام می‌شود در حالیکه متیونین پودر فقط از طریق روده‌ها جذب می‌شود. افزودن  متیونین به جیره‌ای که دچار فقر متیونین است اما از لحاظ اسیدهای آمینه دیگر مثل لیزین تامین می‌باشد باعث افزایش میزان تولید شیر می‌شود . همچنین کیفیت شیر نیز ارتقا یافته و میزان پروتئین و چربی شیر بیشتر می‌شود.

متیونین این امکان را به متخصصین تغذیه می‌دهد تا میزان پروتئین خام جیره (CP) را کاهش دهند و بدین ترتیب باعث کاهش اوره خون شوند زیرا  متیونین بر خلاف متیونین پودر، فاقد نیتروژن در ساختمان خود می‌‌باشد.  به علاوه  متیونین باعث بهبود تخمیر ، سنتز پروتئین میکروبی و در نهایت افزایش پروتئین

سمیت اسید متیونین :

از میان اسیدهای آمینه، اسید آمینه متیونین برای طیور سمی می باشد. این حالت در جوجه های گوشتی و بلدرچین رخ می دهد و سبب کاهش رشد آنها و فلجی گردن در بوقلمون می گردد. این مسمومیت زمانی رخ می دهد که میزان متیونین جیره به ۸/۱ درصد رسیده باشد.لازم به ذکر است متیونین میزان آسیب کلیوی ناشی از کلسیم بالا در جیره را کاهش می دهد.

کمک در سنتز کردن :

ال کارنیتین (L.carnitine) یک ماده مغزی شبیه ویتامین ها است ال کارنیتین به مقدار اندک و ناچیز در بدن حیوانات از دواسیدآمینه ضروری لیزین و متیونین درکبد وکلیه سنتز می شود. وجود ال کارنیتین برای متابولیسم و حرکت اسیدهای چرب در داخل سلولها ضروری است. مشخص شده که این ماده در ساختمان آنزیمی بنام کارنیتین استیل ترانسفراز شرکت می کند که بخشی از مکانیسم کوآنزیم A و استیل کوآنزیم A را تشکیل می دهد و به نظر می رسد که تأثیر کارنیتین بر متابولیسم اسیدهای چرب می باشد که زنجیره کربن آنها بیش از۸ کربن می باشد درعین حال به نظرمی رسد که این ماده تمایل زیادی به اسید پوین متیونینیک داشته که کارکرد آن انتقال این مولکول ها با زنجیره طویل از جدار میتوکندری می باشد لازم به ذکر است که کارنیتین به دو شکل دی ال کارنیتین و ال کارنیتین یافت می شود که تنها شکل فعال آن از نظر بیولوژیکی ال کارنیتین است . امروزه قدرت تأثیر ال کارنیتین در بالا بردن توان حیاتی موجب جلب توجه فراوان و افزودن آن به غذاهای دام و حیوانات مسابقه و خانگی گردیده است

اشباع بودن گوشت آبزیان از اسید متیونین :

ترکیب شیمیایی گوشت آبزیان شامل آب، پروتئین، چربی، کربوهیدرات، ویتامین ها و مواد معدنی است. آب بیشترین وزن فیله را تشکیل داده ، ‌طوریکه در ماهیان کم چرب یا بدون چرب حدود ۸۰ درصد، و در ماهیان چرب مثل ساردین و قباد حدود ۷۰ درصد وزنی فیله را شامل می شود. مقدار پروتئین در گوشت ماهی معمولا بین ۲۰ ـ ۱۵ درصد بوده که گاهی اوقات ممکن است به کمتر از ۱۵ درصد و یا بالاتر از ۲۸ درصد نیز برسد.پروتئین ماهی حاوی میزان زیادی اسید آمینه های لیزین و متیونین بوده که در پروتئین های گیاهی به میزان کمتری وجود دارد. در مقایسه با گوشت قرمز و مرغ به اسید آمینهٔ تریپتوفان موجود در گوشت آبزیان،به میزان بالاتری بوده،بطوریکه این اسید آمینه قابلیت تبدیل به نیاسین را داشته و مانند یک ویتامین در بافت بدن نقش تنظیم کنندگی ایفا می‌کند.

 گونی لمینت| پاکت کامپوزیت|کامپوزیت| لمینت|تولید کیسه|تولید کیسه بافی| شرکت کیسه بافی|گونی بافی|پترو|پتروبافت| صنایع تولیدی پتروبافت|صنایع کیسه بافی|صنایع گونی بافی| نساجی|صنایع کیسه بافی پتروبافت|فروشگاه گونی،|فروشگاه کیسه| کیسه فروشی|گونی فروشی|فروش کیسه| فروش گونی|کارخانه گونی|کارخانه کیسه|گونی پتروبافت| کیسه پتروبافت| گونی لمینت پتروبافت|شرکت تولیدی گونی|